Beiderzijdse heupligging

Het laatste stukje van de dracht van de Friese Ster/Sport merrie Minke (v. Norbert 444) was bepaald niet zorgeloos. Dik een maand voor de uitgerekende datum uierde Minke al flink op. Reden voor de eigenaar om Minke alvast bij ons in de kraamstal te stallen. Omdat Minke na enkele dagen ook begon te harsen is in overleg met de eigenaar EquiLife paardenartsen langs gekomen voor onderzoek ivm verdenking placentitis.

Na rectale echografie en aanvullend onderzoek werd Minke op medicatie gezet om placentitis te behandelen. Een spannende periode brak aan, want elke dag dat het veulen langer bleef zitten was winst. Opgelucht waren we dan ook toen we de 320 dagen dracht hadden bereikt. Al wisten we natuurlijk dat met placentitis, het nog steeds spannend zou blijven of het veulen gezond en wel zou worden geboren. De risico's op afwijkingen of dysmatuur zijn door placentitis groot.

Woensdagnacht 2 april, 9 dagen voor de uitgerekende datum ging het geboortealarm af! Minke was begonnen met de bevalling. Wat direct opviel was dat Minke tijdens de persweeen heel hard kreunde en ook kwamen er geen pootjes. Dus gevoeld of het veulen goed lag. Augustinus voelde een staartje, en de benen waren opgevouwen onder de buik. Een beiderzijdse heupligging! Direct hebben we EquiLife paardenartsen gebeld en geprobeerd om Minke in de benen te krijgen. Tevens de eigenaar gebeld en die kwam ook.

Minke was echter met geen mogelijkheid overeind te krijgen. Wat we ook probeerden. Minke bleef liggen. Toen EquiLife arriveerde hadden we Minke nog niet in de benen. Equilife bevestigde wat wij ook al hadden geconstateerd; een beiderzijdse heupligging. Liggend is het vrijwel niet te doen om de beentjes naar achter te brengen en zo het veulen te verlossen. Dus m.b.v. de showel en brede spanbanden kregen we gelukkig MInke overeind.

Toen Minke stond gaf dit meer ruimte om het veulen zijn benen naar achteren te brengen. Minke wilde echter steeds weer proberen te gaan liggen. Voor de zekerheid hebben we Minke op de trailer gezet. Zo had ze steun bij het staan en mocht de verlossing niet lukken konden we direct door naar de kliniek voor een eventuele keizersnede. De paardenarts wilde graag assistentie van een collega. Daarom werd een collega opgeroepen van Dierenartspraktijk De Greidhoeke. Samen hebben zij vakkundig het veulen verlost.

Minke deed het goed en het veulen oogde helder. Hij had mooi het koppie erop en MInke likte het veulen goed. Doordat Minke al lange tijd melk had gelekt was de biest van slechte kwaliteit: Brixwaarde <15. Hier waren we al op bedacht, dus de goede kwaliteit biest uit de vriezer werd ontdooid. We lieten Minke en het veulen even samen en gingen naar de keuken om via de camera het stel in de gaten te houden. Wat opviel was dat het veulen maar niet in de benen kwam. Dus gingen we het veulen helpen om te staan. Dit bleek niet haalbaar. De achterbenen vielen steeds om en het was net of het veulen er geen stuur over had. Omdat het nu toch zo langzamerhand tijd werd dat het veulen biest kreeg, probeerden we met de fles het veulen biest te geven. Ook dit wilde niet lukken. Het veulen had onvoldoende zuigreflex. Al deze dingen in overweging genomen werd in overleg met EquiLife en de eigenaren besloten om ze naar de kliniek te brengen in Emmeloord. Dus werden Minke en het veulen op de trailer geladen en naar de kliniek gebracht.

In de kliniek is Minke haar baarmoeder gespoeld want de placenta bleek sterk afwijkend. Maar mede door de tijdige diagnose placentitis en behandeling was het veulen niet dysmatuur. Nadat het veulen biest had gekregen via de sonde kwam de zuigreflex ook op gang en kon het veulen via de fles gevoed worden. Het enigste wat maar niet wou lukken was om het veulen in de benen te krijgen. Na onderzoek bleek het veulen dysfunctie in de zenuwen in de benen te hebben. De prognose niet goed voorspelbaar. Na een week lang van alles geprobeerd te hebben kwam er geen enkele verbetering en hebben ze het veulen moeten laten gaan.

Dit is natuurlijk erg spijtig en heel verdrietig. Wij hebben bewondering en respect voor de eigenaar wat hij allemaal heeft geprobeerd om dit veulen een kans te geven. Helaas mocht het niet zo zijn.Gelukkig gaat het met Minke goed. Wij wensen de eigenaar veel sterkte en willen EquiLife paardenartsen, Dierenartspraktijk De Greidhoeke en Dierenkliniek Emmeloord bedanken voor hun goede zorgen.